Jan Pyszko

Jan Pyszko (1925-2008)

Urodził się w 1925 roku w Nawsiu. Ukończył Liceum Pedagogiczne w Cieszynie oraz Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Bratysławie. Pracował jako nauczyciel matematyki i fizyki w polskich szkołach na Zaolziu. Udzielał się społecznie. Był aktywnym członkiem PZKO, współpracował z amatorskim ruchem teatralnym, tłumaczył poezję z języków czeskiego i słowackiego. Publikował na łamach wielu pism, zarówno w Polsce, jak i w Czechach. Utrzymywał ścisłe kontakty z polskim środowiskiem literackim, brał udział w wielu dorocznych imprezach poetyckich w Polsce. Był laureatem wielu nagród i odznaczeń, m.in. medalu ZG PZKO. Był jednym ze współtwórców jabłonkowskiej kawiarenki literackiej “Pod Pegazem”. Jako poeta debiutował stosunkowo późno, bo dopiero w połowie lat siedemdziesiątych, nie umniejsza to jednak walorów jego poezji, wręcz przeciwnie. Pisał zarówno w języku polskim, jak i gwarą. Tworzył poezję subtelną, tematycznie powiązaną z rodzimym krajobrazem, choć na pierwszy plan wysuwają się rozważania na temat ludzkiej egzystencji i przeznaczenia. Wiersze Pyszki cechuje melodyjność i staranne dobieranie słów. Poeta, świadomy, że mogą zarówno cieszyć, jak i ranić, używa ich z namysłem i ostrożnością.

Więcej o autorze w rozdziale: „Zaolziańska awangarda“.

Dzieła

„Pęknięta pieczęć“ (1988) – tomik poetycki
„Słowa jak kamienie“ (1993) – tomik poetycki
„Potoki“ (1993) – tomik poetycki
„Żarna” (1998) – tomik poetycki
„Pęknięta pieczęć pocałunku – Puklá pečeť polibku“ (1998) – wybór wierszy
„Strzałą zieloną po…” (2002) – wybór wierszy

Fragmenty

Jan Pyszko, Stary człowiek
Interpretacja Karol Suszka

< Renata Putzlacher   Gustaw Sajdok >