Piotr Horzyk (1946-)
Urodził się w 1946 roku w Trzyńcu. Z wykształcenia inżynier hutnik, związany zawodowo z Hutą Trzyniecką. Od 1977 roku członek grupy literackiej “63”, po tragicznie zmarłym Januszu Gaudynie przejął funkcję jej prezesa. Dzięki jego działalności grupa wydała wiele tomików literackich. Poezja Piotra Horzyka odznacza się tonem medytacyjnym i refleksyjnym, jego wiersze powstają w przerwie, w chwili zatrzymania się, wyciszenia, nabrania oddechu. Poezja jest dla niego azylem, możliwością odnalezienia równowagi i spokoju, powstaje często z potrzeby oderwania się od zgiełku pracy zawodowej. Wiersze Horzyka, nierzadko wyposażone w trafną puentę, są często manifestem dążenia do wolności i przełamywania barier, zarówno w rzeczywistości materialnej, jak i duchowej. Pod względem warsztatowym i estetycznym poezja Piotra Horzyka nie wnosi nowych koncepcji, poeta pisze wierszem wolnym, nie sili się na eksperymenty z formą, jednak jego wypowiedź budzi zaufanie, refleksje poety odbijają ciemne i jasne zaułki codzienności, są dla czytelnika pociechą, wskazówką lub radą.
Dzieła
„Obecność“ (1982) – tomik poetycki wydany wspólnie z Gabrielem Palowskim
„Czas brzozy“ (1990) – tomik poetycki
„Marginesy pamięci“ (1992) – tomik poetycki
„Bajki Piotrusia“ (1998) – wiersze dla dzieci
„Powroty na rozdroża – Návraty na rozcestí“ (2009) – dwujęzyczny tomik poetycki, przekład Eva Sobková
„Poszukiwania – Hledání“ (2015) – dwujęzyczny tomik poetycki, przekład Eva Sobková
„Ztělesněný čas – Czas uwzględniony“ (2018) – dwujęzyczny tomik poetycki, przekład František Všetička
Fragmenty
Możliwości
zastygłe przeżycia
wywieź na złomowisko
i wróć
rozgrzeb myślami możliwości
spiętrzonej ciszy
i idź
Chciałbym
mam już dosyć
budzenia się z obowiązku
stałego musisz
czyjegoś żądam
czyjegoś…
chciałbym iść
z kompasem wolności
w błogości grzesznej
być sam z sobą
upijać się kroplami rosy
(P. Horzyk, Powroty na rozdroża, Czeski Cieszyn 2009)
< Janusz Gaudyn Henryk Jasiczek >